Amigurumiak japoniar jatorria duten panpinak egiteko kakorratz-lanak dira. Adibide konplexuagoak erabili beharrean, panpina hauekin azalduko dut gertatzear dagoen aldaketa garrantzitsu bat.
Panpina hauek egiteko teknika apur bat ikasi behar da, beste gauza askotan bezala. Hori ikasi ostean, nahikoa da leku askotan eros daitezkeen tresna sinple batzuekin panpinak egiten hasteko. Hutsetik panpina bat egiten hasi? Bai, baina ez da ohikoena izaten. Komunitate zabal bat dago munduan panpina horien inguruan. Horri esker, panpinak egiteko patroiak, hobeto esanda algoritmoak, erraz lor daitezke sarean, http://greatamigurumi. blogspot.com eta http://patronesamigurumi.org dira bi adibide.
Ezagutza, beraz, errepositorio publiko edo erdi publikoetan aurki daiteke era digitalean. Sukaldaritzan errezetak bezala edota software librean kodea, hemen panpinak egiteko jarraibideak ditugu. Nolabait horiek ere errezeta edota kodeak dira, baina horien emaitza gauza fisikoak dira.
Noski, horretarako, pertsona batek ezagutza, azken finean horixe baita, bihurtu behar du gauza fisiko. Artisautzak oraindik ere, eta beharbada orain gehiago, bere xarma mantenduko du, baina aldaketa hortxe dago. Erraz lor daitezkeen tresna teknologikoen bidez norbanakoek ere gauza asko publikoa den ezagutza digitalarekin gauza fisikoak sortu ahal izango ditugu.
Aste hauetan 3D inprimagailuak asko aipatu izan dira prentsan Liberator inprimagarria den arma dela eta. Batzuek anekdota horrekin gelditu nahiko dute, beste batzuek, kriminalizatzeko erabili, baina benetan aldaketa handi baten beste adibide bat da. 3D inprimagailuetara mugatuz soilik, Oiartzungo Tumaker proiektua hortxe dugu. Iturri irekiko 3D inprimagailu horrek, gainera, beste batzuekin alderatuz, hobekuntza batzuk ere baditu, eta hemen sortu dute. Batez ere hezkuntza alorrean, sormen eremuetan eta ikerketa zentroetan erabilgarria izan daitekeen tresna bat garatu dute.
Gurea bezalako ekonomia industrial batean ere aukera interesgarriak ematen ditu horrek, eta ez naiz 3D inprimagailuez bakarrik ari. Beharrezko ezagutza badugu edo izan dezakegu; prototipo digitalak metatzeko biltegiak sortzeko aukera ere; tresnak eta baliabideak ere asko merkatu dira. Zergatik ez bide honetan pausotxo batzuk ematen hasi?
[box type=”info”]Artikulu hau Berria egunkarian publikatu da Irlen Sarea atalean.[/box]
Erlazionatutako bidalketak:
[related_posts limit=”4″ image=”100″]
